Ik was diep in gedachten verzonken.. 'Wat was Raf toch geweldig , hij is zo lief voor mee.. mijn gedachten dwaalde af naar mijn ouders, als ze toch eens wisten wat ik nu ging doen.. zouden ze zich druk maken? waarschijnlijk wel.. moest ik ze bellen?' "Schoonheid? " Ik schrok op uit mijn gedachten. "Ja? " Ik keek hem vragend aan. "Kom mee." Glimlachte hij.
Samen liepen we naar het einde van het vliegtuig.
Raf trok me het toilet in en begon me zoenend uit te kleden, met een hand maakte hij mijn haar los.. "Wat.. wat doe je.." Vroeg ik hijgend. "Ik wil je.. hier en nu." Lachte hij.
*Klop klop* "Sorry meneer? Mevrouw? het spijt me maar het is helaas niet toegestaan om samen naar het toilet te gaan." Klonk het aan de andere kant van de deur.
Snel trokken we onze kleren weer aan , Raf liep alvast naar buiten terwijl ik mijn haar weer vastmaakte.
"Perfecte timing schoonheid." Knipoogde Raf...
"Schoonheid? Schoonheid wakker worden.. we zijn er." Klonk het in de verte. Ik kreunde en opende mijn ogen. "Zijn we er nu al?" Geeuwde ik terwijl ik mijn stoel omhoog zette. Raf lachte. "Je hebt de hele vlucht geslapen slaapkoppie."
"Goedenavond , meneer en mevrouw Lopes." Jennifer kwam glimlachend achter ons aangelopen. "Goedenavond Jenny" Begroette Raf haar. "Ik hoop dat jullie een fijne vlucht hebben gehad." Zeiden de stewardessen in koor. "Ja hoor dankje." Knikte Raf.
"Wauw Raf.. dit is gewoon.. gewoon prachtig.." Stamelde ik. "Alles voor mijn meisje." Glimlachte hij terwijl hij een roos tevoorschijn haalde. "Waar heb ik dit aan verdiend." Glimlachte ik. "Gewoon omdat jij de eerste bent die mijn hart sneller laat kloppen , en mijn hart laat sterven als je weg zou gaan.. beloof me Macy , beloof me alsjeblieft dat je nooit meer bij me weg gaat.." Zei hij. Ik kreeg medelijden met hem , waarom was hij bang dat ik zou gaan.. "Ik beloof het Raf." Beloofde ik hem en gaf hem een zoen.
"Wat wilde je gaan doen vandaag?" Vroeg Rafael terwijl we van een ijsje aan het genieten waren. "Uhm.. ik zou graag naar het strand willen , tenzij jij daar geen zin in hebt." Glimlachte ik. "Ik vroeg toch wat jij wilde gaan doen , dus we gaan naar het strand." Zei hij,
Het strand hier was prachtig! Heel anders als bij ons in Nederland , daar was het water altijd vies bruin, ik zou er bij ons nooit in durven zwemmen aangezien je er niet doorheen kon kijken.. Maar hier was het water prachtig helder blauw.
Rafael kwam naar me toe gelopen en stak zijn hand uit om me omhoog te trekken. "Het is echt prachtig hier." Glimlachte ik. Terwijl hij me omhoog trok gaf hij me een zoen. "Jij bent prachtig." Zei hij. Ik glimlachte. "Jij nog veel mooier." "Kom mee." Zei hij.
Rafael rende over de kade naar boven , ik holde achter hem aan maar kon hem maar met moeite bij houden , ik liep zelfs bijna een oud vrouwtje om ver. "Hey!" Schreeuwde ze. "Kun je niet uit kijken!." "Sorry mevrouw." Riep ik terwijl ik verder achter Raf aan holde. Bij de vuurtoren rende hij de trap op naar boven. 'Wat ging hij toch doen?' Vroeg ik mezelf af.
Voor een witte deur bleef hij staan. Ik keek hem vragend aan. "Zin in iets spannends?" Fluisterde hij.
Rafael opende de deur en liep naar binnen. Ik wist niet zeker wat hij van plan was maar liep hem achterna naar binnen. Het was er zo donker dat ik helemaal niets kon zien. "Raf?" Fluisterde ik.
"Hier ben ik schoonheid." Zei hij terwijl ik zijn zachte handen over mijn lichaam voelde gaan. Ik voelde zijn hand zoeken naar de sluiting van mijn topje, met een zachte ruk had hij hem los en voelde ik mijn topje van me af vallen. "Wat doe je?" Fluisterde ik , alsof er elk moment iemand ons zou horen en het licht aan zou doen. Rafael lachte zacht. "Ik ga hier met je vrijen." "Wat? Hier? is dat niet verboden?" Vroeg ik geschokt. "Ten strengste verboden , dat maakt het ook zo spannend." Fluisterde Raf terwijl hij zachtjes in mijn oor beet.
"Zoals gewoonlijk weer geweldig." Lachte Raf terwijl hij me tegen zich aan trok voor een zoen. Ik glimlachte. "Ja , het was fijn." Ik beefde nog een beetje na van de spanning. "Kom we gaan ons aankleden en dan gaan we wat eten ik rammel." Besloot Raf. "Jij hebt altijd honger." Lachte ik. "Inderdaad , dus ik hoop dat je goed kan koken mevrouwtje Bakker, want na deze vakantie mag je elke dag voor me gaan koken in ons nieuwe appartementje." Knipoogde hij. 'Koken? shit , ik kan niet een koken , ik kan maar net een ei bakken. Het ziet er naar uit dat ik flink mag gaan oefenen.' Schoot het door mijn hoofd.
Rafael had een klein romantische restaurantje uit gezocht. "Do you want to order something?" Vroeg de ober. "I'll take a saladmix , en jij schoonheid?" Hij keek me vragend aan. "Doe maar het zelfde als jou." Glimlachte ik. Mijn Engels was niet zo goed dus ik snapte niet veel van de menu kaart. "She'll take the same." Zei Rafael tegen de ober.
Stilletjes werkte ik mijn salade naar binnen , mijn gedachte gingen uit naar mijn ouders , ze moesten een weten waar ik nu was en wat ik deed.. Als ze dit wisten dan kreeg ik levenslang huisarrest. Ik dacht na over de afgelopen weken , wat was mijn leven veranderd , van braaf schoolmeisje naar Rafael's vrouw.. naja hopelijk ooit zijn vrouw. "Is er iets schoonheid?" Vroeg Raf.
"Hmm? Nee hoor ik zat gewoon te denken hoe blij ik eigenlijk met jou ben." Glimlachte ik lief. Ik vertelde hem maar niet dat ik ook aan mijn ouders dacht de vorige keer flipte hij helemaal en wilde hij me naar huis brengen ik zou deze vakantie echt niet willen verpesten , we hadden het zo fijn met z'n twee. Raf stond op en pakte mijn hand. "Kom , dans met me."
Rustig danste we mee op het ritme van de muziek. "Hmm schoonheid , van wie heb jij toch zo leren dansen." Ik lachte. "Mijn moeder heeft me vroeger toen ik jong was op dansles gedaan." Antwoordde ik hem. "Dat was erg slim van je moeder , je bent namelijk zo sexy als je danst." Hij ging zachtjes met zijn hand over mijn gezicht en zoende me.
"Kom schoonheid , tijd om terug naar ons hotel te gaan." Glimlachte Raf naar me terwijl hij zachtjes in mijn kin kneep. Rafael liep een stukje voor me omdat ik nog eerst even naar het toilet was geweest. "Sorry , het spijt me dat ik je lastig val maar ben jij hier met Raf?" Vroeg een meisje me met rossig haar. "Ja hoezo?" Ik keek haar vragend aan. Ze zette grootte ogen op. "Pas alsjeblieft op , je moet bij hem weg zien te komen , hij is gevaarlijk." Zei ze. Ik zuchtte , niet weer een jaloers Ex-vriendinnetje hé.. "Schoonheid?" Hoorde ik Raf roepend. "Sorry ik moet gaan voordat hij me herkend.. Ik hoop dat je de juiste keuze maakt.. Hij is niet wie je denkt dat hij is." Zei ze terwijl ze zich weg haaste. Ik draaide mezelf om en keek haar na. 'Wat bedoelde ze hiermee?.. en waarom zegt iedereen dat ik bij Raf weg moet blijven!?..'