"Zijn dat niet Rafael en Jill?" Lilly keek me vragend aan. "Ja.. maar.. waarom zijn zij samen?" Ik voelde dat mijn hart sneller begon te kloppen.
Jill stond op en ging dichter bij Rafael staan. Ik keek toe hoe ze hem begon de zoenen , ik voelde mezelf woedend worden. "Waar denk jij wel niet mee bezig te zijn?" Schreeuwde ik. Ik rende richting Rafael , ik haalde mijn handen omhoog om hem een klap te geven maar Rafael hield me tegen..
Ik schrok wakker uit mijn droom , zwaar ademhalend zat ik op het randje van mijn bed. 'Rustig maar Mac.. Het was maar een droom.. het was maar een droom.' Herhaalde ik meerdere keren in mijn hoofd.
Ik probeerde de nare droom van mezelf af te spoelen maar het wilde niet echt lukken. Ik zuchtte. Ik had afgesproken om met Lilly een terrasje te pikken , ze wilde met me praten..
"Waar was je gister ineens?" Ik hoorde aan haar stem dat ze geïrriteerd was. Ik zuchtte. Ze is mijn beste vriendin dus eens moest ik het haar toch gaan vertellen.. Ik haalde nog eens diep adem. "Ik was met.." "Hey liefje" Werd ik onderbroken.
Ik keek omhoog. Naast me stond Rafael. "Liefje?"Lilly trok haar wenkbrauw op en keek me vragend aan.
"Uhm ja.. Dat wilde ik je vertellen.. Ik en Rafael zijn nu samen.." Bekende ik. En ik moest toegeven dat er een last van mijn schouders af viel nu ik Lilly eindelijk de waarheid had verteld.
"Jij bent helemaal gek geworden , ik ben weg hier , ik hoor het wel als je weer bij je verstand bent gekomen." Lilly stond op en liep weg.
Rafael nam plaats op de stoel waar Lilly zojuist had gezetten. Ik zuchtte. "Wat heeft zij dan?" Rafael keek me vragend aan. "Ze vertrouwt je niet.." Antwoordde ik.
---
Rafael stond op. "Kom ik heb een verassing." Hij glimlachte. "Een verassing? Wat dan? " ik keek hem vragend aan. Hij begon te lachen. "Ja als ik dat zeg is het geen verassing meer hé." Hij pakte mijn hand vast en trok me omhoog.
"Waar gaan we heen dan?" Vroeg ik. "Dat zie je vanzelf nieuwsgierig ding dat je bent." Ik voelde mezelf rood worden.
"Verassing.." Fluisterde Rafael zachtjes. Ik keek rond. Er lag een picknick kleed op de grond in het park , waarover allemaal lekkere dingen verspreid stonden. Ik lachte. " Oh Rafael ! Wat lief van je." "Vind je het leuk?" Vroeg hij. "Ja natuurlijk vind ik het leuk!" Ik kuste hem zachtjes.
We bleven in het park tot het donker werd. Ik had het park nog nooit in het donker gezien , ik vond het altijd maar eng. Maar ik moest toegeven dat het park s'avonds prachtig was. "Kom , het is al laat ik breng je thuis." Rafael duwde zichzelf omhoog. Een beetje teleurgesteld volgde ik zijn voorbeeld. Rafael pakte mijn hand vast en we liepen samen richting mijn huis.
Rafael gaf me nog een afscheidszoen. "Ik mis je nu al." Zei hij zachtjes. "Ik jou ook." Antwoordde ik , en ik meende het ook echt. Rafael liep het trapje van onze voordeur af , maar draaide zich nog eens om. "Oh liefje , ik ga nog even met de jongens naar de stad als je het niet erg vind?" Hij keek me aan. 'hmm.. dit vertrouwde ik niet. De naam Jill schoot meteen door mijn hoofd.' "Mag ik niet mee?" Vroeg ik. Rafael haalde zijn schouders op. "Je mag van mij best mee maar we gaan alleen met de jongens." "Dat geeft niet , ik wil mee." Hield ik vol. Ik zag dat Rafael zuchtte. "Goed , ik ga mezelf thuis omkleden ik pik je over een klein half uurtje weer op."
'Shit!' Mijn vader was nog wakker. "Uhm pap?" Vroeg ik zo lief als ik kon. "Zeg het eens liefje?" Antwoordde mijn vader. "Mag ik vanavond uit?" Ik beet op mijn lip. Mijn vader's gezicht uitdrukking veranderde. 'Oh oh..' Schoot het door mijn hoofd. "Met wie?" Hij keek me doordringend aan. "Met Lil.." Ik hoopte dat hij me zou geloven. "Oh ja goed hoor ga maar niet te laat thuis!" 'Pfieuw..' "Dankje pap!" Vluchtig gaf ik mijn vader een zoen op zijn wang en liep naar mijn kamer.
Snel kleedde ik mezelf om en maakte mijn haren vast in een chique knotje. Ik had een van de kleding setjes die ik van Rafael had gekregen aangetrokken. Ik bekeek mezelf , ik wist niet eens dat ik er zo goed uit kon zien , ik moest eerlijk zijn dit stond me geweldig! Ik trok er voor de zekerheid mijn jas aan mocht mijn vader nog niet naar bed zijn.
Gelukkig was mijn vader al naar bed toe. Ik checkte of ik mijn sleutels en telefoon bij had en liep naar buiten. Rafael zat al op het trapje te wachten. "Waar bleef je nou zo lang vroeg hij geïrriteerd."
---
Ik liep het trapje naar onze voordeur af. "Kan het nog langzamer?" Snauwde Rafael , hij pakte me ruw bij mijn arm en rukte me van het trapje af. Ik wist niet wat ik moest zeggen , ik kende hem zo helemaal niet. Hij keek me aan. "Sorry.. De jongens zijn ongeduldig liefje , je ziet er prachtig uit." Hij gaf me een kus. "Het geeft niet.." Zei ik zachtjes. Samen liepen we naar Rafael's Auto.
"Rafi!" Een blond meisje sprong op van de plaats waar ze net zat. Ze wilde Rafael omhelzen maar Rafael hield haar tegen. "Niet doen." Hoorde ik hem zeggen.
"Sheila , ga zitten nu." Zei een van de jongens die op de bank zaten. ' Ga zitten nu? Wat is ze? Een hondje ofzo?' Schoot het door mijn hoofd. Al was ik toch blij dat hij het gezegd had nu was ze tenminste bij Rafael vandaan. "Sorry hoor.. Ik wilde Rafi alleen begroeten zoals altijd." Zei ze schouder ophalend terwijl ze ging zitten. "Jongens , Dit is Macy , Macy is mijn vrouwtje" Stelde Rafael me voor. Ik wachtte tot Rafael zijn vrienden voor ging stellen maar dit deed hij niet.
De jongen die zonet naast Sheila had gezeten stond op. "Raf , kan ik je even spreken?" Vroeg hij. Rafael draaide zich om. "Tuurlijk maat." Hij keerde zich naar mij. " Ga maar even zitten schatje , ik ben zo terug."
Sheila keek me aan. "Ennuh.. waar ken jij Raf van?" Vroeg ze me. "Uhm , van school.. Hij zit bij mij in de klas." Antwoordde ik haar. Ze lachte. "Is Raf wel eens op school dan?" Ik keek naar Raf in de hoop dat hij snel terug zal zijn , Ik voelde me ongemakkelijk bij Sheila , Het leek of ze op iets uit was.
"Sheila , Oprotten." Blafte Rafael. "Shit zeg , zijn jullie allemaal zo chagrijnig omdat zij erbij is of hoe zit dan?" Zei ze geïrriteerd terwijl ze opstond. Ik snapte niet goed waarom ze zich door iedereen zo liet afblaffen maar hield mijn mond maar , ik was blij dat ze uit mijn buurt was.
Rafael kwam naast me zitten. "Sorry dat het zo lang duurde schatje , je moet niet naar Sheila luisteren." Hij sloeg zijn arm om me heen. "Waarom niet?" Vroeg ik , niet dat ik van plan was naar haar te luisteren maar was nieuwsgierig waarom Rafael dit niet wilde hebben. "Ze is een ex , en ze wil me nog steeds terug , maar ze spoort niet daarom." Legde hij uit. "Hmm.. Wat was er net met die jongen?" Vroeg ik. "Oh niets." Ik zag aan zijn gezicht dat er wel iets was. "Jawel , ik zie het vertel het nou." Ik keek hem vragend aan. Rafael stond op. "Goed dan , kom mee." Zei hij.
We waren in een apart hokje gaan zitten zodat we alleen waren. Rafael sloeg zijn arm weer om me heen. Hij zuchtte. "Het zit zo.." Hij stopte even , maar ging toen weer verder. "Luister die jongen , is een vriend van me. Ik heb geld bij hem geleend om met jou leuke dingen te doen en die spullen voor je te kopen." Hij stopte. "Dan betaal je het toch terug?" Ik keek hem aan. "Dat is het hem net.. Ik heb het geld niet, en deze jongen , hij is gevaarlijk als hij niet krijgt wat hij wil.." Rafael beet op zijn lip. "Hoeveel is het? Ik kan misschien helpen?" Zei ik. Rafael glimlachte. "Als jij thuis een potje hebt met 10.000 euro.." Mijn gezicht vertrok. '10.000? Zoveel hadden we toch niet uitgegeven?' Rafael haalde diep adem. "Hij kwam met een voorstel.." "Een voorstel?" Ik keek hem niet begrijpend aan. "Nee het is een slecht idee." Hij schudde zijn hoofd. "Wat dan? Zeg het nou maar , kan ik helpen?" Vroeg ik. "Hij stelde voor dat als jij met hem naar bed gaat.. ik hem niet terug hoef te betalen.."
"PARDON!?" Schreeuwde ik. "Ben ik een .. Ik ben toch geen.. ugh , wat denkt hij wel niet!" "Ik vind het een goed idee." Protesteerde Rafael. "Jij vind wat!?" Ik begon nog harder te schreeuwen. "Ja wat? Jij weet niet hoe gevaarlijk deze jongen is! Ik kan hem niet terug betalen , en hij wil het zo oplossen , of wil je soms dat hij mij iets aan doet?" Snauwde Rafael. "Je denkt toch zeker niet dat ik het ga doen!?" Ik voelde me beledigd. Rafael stond op. "Laat ook maar , flikker maar op! Als ik straks weg ben moet je niet gaan lopen janken!" Verbluft bleef ik achter , ik kon niet geloven dat Rafael dit van me kon vragen.
Ik liep het trapje af , weg van Rafael , weg van zijn vrienden en weg van Sheila. In mijn ooghoeken zag ik dat Rafael met Sheila stond te praten. Ik beet zo hard op mijn lip om mijn tranen in te houden , dat ik bloed proefde..