"Hmmpff.." Ik kreunde. Mijn hoofd bonkte. Ik voelde me alsof er een vrachtwagen over me heen was gereden. Rafael lag niet meer naast me ,Met moeite duwde ik mezelf omhoog.
"Raf?" riep ik zachtjes. Ik liep richting de keuken.
Niemand.. Er lag een briefje op de aanrecht.
' Dag schoonheid , ik moest even weg. Zie ik je vanavond? Ik bel je straks.
X , R.'
---
Ik lag op de bank wat te dutten , toen ik wakker schrok van mijn telefoon. 'Een sms'je van Rafael..'
'Dag schoonheid , waar ben je? xR'
Ik stuurde een sms'je terug.
'Ik lig op de bank , ben alleen thuis. x Macy'
Het duurde eventjes voordat ik antwoord terug kreeg maar mijn hart maakte een sprongetje toen ik zijn antwoord las.
'Tot zo.
xR'
Ik rende de trap op naar mijn slaapkamer, Snel kleedde ik mezelf om en maakte mijn haar vast in een slordige maar leuke vlecht. De bel ging.
Door de raampjes van de voordeur kon ik Rafael zien staan. *Zucht* 'Waarom was hij zo knap?' "Dag schoonheid." Lachte hij.
---
"Smaakt het?" Ik keek Rafael vragend aan. "Ja hoor schoonheid." Lachte hij lief terwijl hij nog een hap nam.
Ik stond net de bordjes af te wassen toen Rafael me van achter vast pakte. Ik voelde mezelf blozen. "Wat ben je toch een lekker wijf." Zei Rafael zachtjes terwijl hij me in mijn nek kuste. Ik lachte om zijn woord keuze. "Zullen we naar mijn kamer gaan?" Vroeg ik. "Oke." Reageerde Rafael schouder ophalend.
Rafael duwde me achterover op bed. "Ik hou van je.." fluisterde ik. Rafael zoende me , ik was een beetje teleurgesteld dat hij het niet terug zei.
"Macy!?" Hoorde ik mijn moeder beneden aan de trap roepen. "Shit!" Ik schoot omhoog van mijn bed. "Is er iets?" Vroeg Rafael. "Nee , uhm alleen mijn ouders weten het nog niet van ons.." Antwoordde ik.
Mijn moeder stond onderaan de trap te wachten. Ze keek me vragend aan toen ze Rafael zag. "Mam , dit is Rafael." Zei ik tegen haar.
---
"Wat moet dit voorstellen?" Vroeg mijn moeder.
Ik pakte Rafael vast en hij deed hetzelfde bij mij. "Ik en Rafael zijn samen , hij is mijn vriendje." Lachte ik. Mijn moeder keek weg en zuchtte. "Rafael sorry , kun je misschien gaan? Ik moet even met Macy praten." Zei mijn moeder. "Oh uh , ja natuurlijk mevrouw." Antwoordde Rafael mijn moeder.
Ik liep met Rafael mee naar de voordeur. "Je moeder was niet erg blij." Rafael leek teleurgesteld. Ik legde zachtjes mijn hand op zijn gezicht. "Het maakt me niets uit , niemand kan me bij jou weghalen." Ik keek in zijn ogen.
Rafael trok me dichter tegen zich aan en legde zijn lippen op de mijne.
Ik ging aan de keukentafel zitten , mijn moeder stond aan het aanrecht en zuchtte. Ze liep naar de keukentafel en kwam tegenover me zitten.
"Je denkt toch zeker niet dat ik dit goedkeur?" Ze keek me aan. Ik keek haar vragend aan. "En waarom niet dan?" Vroeg ik. "Hij is.." Ze stopte. "Hij is wat? Niet rijk? Hij komt niet van "goede" huizen? Bedoel je dat?" Snauwde ik.
"Luister jij eens heel goed jongedame! Ik keur het niet goed!" Schreeuwde ze.
"Je kunt dit niet maken mam! Je kent hem niet eens! Jullie maken niet uit met wie ik mijn leven deel!" Schreeuwde ik. Ik stond op en liep naar mijn kamer.
Ik ging op het randje van mijn bed zitten. 'Hoe kon mijn moeder dit doen? Ach het maakt ook niets uit vanavond ging ik weg.. Niemand kon mij van Rafael weg houden!' Ik trok mijn kleren uit en trok mijn ochtendjas aan , mijn wekker zette ik op 3 uur.
Om 3 uur precies liep mijn wekker af, ik sprong uit mijn bed en trok wat makkelijke kleren aan , ik nam niets mee Rafael zou wel nieuwe voor me kopen.
Ik liep de trap af naar beneden. Zachtjes deed ik de voordeur open zodat mijn ouders niet wakker zouden worden.
Ik keek nog een keer naar achter , naar het huis waar ik mijn hele leven had gewoond. Toen liep ik weg naar Rafael , om hier nooit meer terug te komen..
---
Hijgend en buitenadem bonsde ik zo hard als ik kon op Rafael's voordeur. Het leek een eeuwigheid te duren voordat hij de deur open deed.
"Wow? Wat is.."Rafael keek me even vragend aan. "Macy schatje , wat doe jij hier?" Ik begon te snikkend. "Ik..Ik.." Snikte ik. "Schatje? Wat is er? Kom binnen."
"En vertel me nu maar eens wat er aan de hand is.." Zei Rafael terwijl hij me in zijn armen nam. "ik.. Ik.." Snikte ik. "Ik kreeg ruzie met mijn moeder om jou , ze zei me dat ik je niet meer mocht zien , ik werd woedend en heb haar gezegd dat niemand me bij jou weg kon houden.." Ik slikte even. "En toen ben ik weggelopen , ik ga niet meer terug! Nooit meer!." Schreeuwde ik haast. Rafael protesteerde niet , zoals ik had gedacht dat hij zou doen. "Kom eens hier." Hij gaf me een kus op mijn voorhoofd. Ik sloeg mijn armen om hem heen en trok hem dichter tegen me aan. Rafael drukte zijn lippen zachtjes op de mijne. "Wat ben je toch mooi.." Fluisterde hij zacht.
Rafael ging op het bed liggen. "Kleed je uit en kom lekker bij me liggen." Glimlachte hij. Ondanks dat mijn hoofd er nu helemaal niet naar stond om met hem te vrijen . deed ik wat hij me vroeg en kleedde mezelf langzaam uit. Ik ging onder de dekens liggen. en draaide mezelf naar Rafael toe. Zachtjes trok Rafael me tegen zich aan en kuste me zachtjes op mijn haar. "En nu gaan we lekker slapen." Zei hij zachtjes.
Ik werd wakker toen ik de dekens voelde bewegen. Ik opende mijn ogen en zag dat Rafael uit bed stapte. "Het spijt me schoonheid , ik wilde je niet wakker maken." zei hij. Ik vroeg me af hoe hij dat deed , hoe hij zijn ogen liet lachen zonder dat zijn mond mee deed. "Het geeft niet." Mompelde ik , en terwijl ik de slaap uit mijn ogen wreef kwam ik omhoog. "Maar nu je toch wakker bent kunnen we net zo goed ergens gaan ontbijten, of nouja.. lunchen." Lachte Rafael terwijl hij een blik op de klok wierp. "Maar ik heb geen kleren.." Protesteerde ik. "Hmm , dan gaan we die toch kopen? Ik neem aan dat je , alhoewel het jou sexy staat hoor liefste , niet je hele leven in dat joggingpak gaat slijten." Glimlachte hij.
We stopten weer bij het winkeltje waar we de vorige keer waren geweest. Net als de vorige keer had Rafael de kleding voor me uitgezocht. Ik paste alle kleding setjes die hij me had aangeven. Nadat ik alles had aangehad , besloot ik het laatste setje aan te houden. Een simpel zwart , maar toch chique jurkje met een paar sleehakken eronder. Ik bekeek mezelf in de spiegels en vond dat het er best mee door kon.
"En? kan het er mee door?" Vroeg ik terwijl ik het pashokje uitliep. Ik zag dat hij zijn ogen langs me af liet glijden. Met een ruk stond hij op en met een paar passen was hij bij me. Hij trok me ruw tegen zich aan en keek me in mijn ogen. "Je bent prachtig.." Gromde hij. Waarna hij me kuste.